پنجشنبه ۱۱ دی ۴۸ ۰۳:۳۰ ۳ بازديد
ديده دريا كنم و صبر به صحرا فكنم از دل تنگ گنهكار برآرم آهي خورده ام تير فلك باده بده تا سرمست جرعه جام بر اين تخت روان افشانم مايه خوشدلي آنجاست كه دلدار آنجاست بند برقع بگشا اي مه خورشيد كلاه حافظا تكيه بر ايام چو سهو است و خطا و اندر اين كار دل خويش به دريا فكنم كآتش اندر گنه آدم و حوا فكنم عقده در بند كمر تركش جوزا فكنم غلغل چنگ در اين گنبد مينا فكنم مي كنم جهد كه خود را مگر آنجا فكنم تا چو زلفت سر سودا زده در پا فكنم من چرا عشرت امروز به فردا فكنم